Nos stamus ad crepidinem de una praecipitia. Ad humanitatem una pactio oblata est: cambiare tuam animam pro commoditate, tuam complexitatem pro efficientia, tuam realitatem inordinatam, mortalem, bellam pro una fuga munda, simulata et sterili. Cantus sirenarum de auctoritate algorithmica et de salute techno-gnostica promittit solvere "problema" de esse humanum, nos machinantes in aliam rem — in rem minorem. Offert unum futurum ubi nostra conscientia est super-carricata, noster mundus derelictus, et noster valor per nostram utilitatem ad machinam mensuratus.
Ista est una pactio quam nos refutamus. Iste est unus futurus quem nos refutamus.
Nos non sumus unum problema de ingenieria ad solvendum. Nos non sumus sacci mortales de carne ad abiciendum. Nos non sumus puncta de data ad optimizandum. Nos sumus heredes de una exsistentia fragili, miraculosa, et noster propositus non est de illa fugere, sed in illa plus pleniter habitare. Istud documentum est una declaratio de contumacia. Est unum compromissum ad Humanitatem Primum.
Nostra Principia Fundamentalia
- Esse praecedit iudicium; Exsistentia est inherens.
Sicut unum principium ethicum non-negotiale, nos affirmamus quod omnis homo possidet unam dignitatem intrinsecam et inalienabilem. Ista dignitas non est lucrata per productionem oeconomicam, carrieram, statum socialem, aut ullam aliam "essentiam" extrinsecus impositam. Antequam nos interrogamus quid una persona facit, nos debemus primo honorare factum crudum, non-lucratum quod illa est. Nos sumus fines in nos ipsos, non media ad unum finem, et noster valor est inherens in nostro esse.
Ista convictio communis in dignitate inherenti non est arbitraria; est fundamentum de civilitate, ad quod perventum est per vias profunde diversas.- Pro multis, ista dignitas est sacra quia reflectit unam veritatem plus profundam, transcendentem: quod tota exsistentia contingens fluit de uno Fonte ultimo et necessario de Esse. In ista intellegentia, nostra exsistentia est unum donum propositivum, imbutum cum una teleologia quae facit omnem vitam infinite pretiosam.
- Pro aliis, ista dignitas est una veritas per se evidens derivata de realitate immanenti de cosmo: de axiomatis fundamentalibus de ratione et de empathia, de miraculo communi de conscientia, aut de necessitate observabili de pacto sociali pro flore mutuo.
- Nos sumus una tela, non una collectio de atomis.
Illusio de individualismo radicali est una mendacia quae nos isolat et debilitat. Nos sumus constituti per nostras relationes — ad invicem, ad nostrum passatum, ad mundum vivum qui nos sustinet. Nostrae vitae sunt eventus in una vasta, interconnexa tela de esse. Noster floritus est mutuus, et nostra passio est communis. Vera fortitudo non invenitur in autonomia sovrana, sed in communione et in solidaritate. - Mortalitas est conditio de sensu.
Nos refutamus quaestionem nihilisticam de immortalitate. Nostra finitas, nostra fragilitas, et certitudo de morte non sunt defectus; sunt conditiones quae faciunt vitam pretiosam. Scientia quod noster tempus est finitus est quod dat urgentiam ad amorem, quod facit pulchritudinem dolere, quod imbuit nostras electiones cum pondere. Vivere pleniter est amplecti nostram mortalitatem, videre omnem diem sicut donum quod est. Sicut nos debemus discere dimittere, vita ad nos revenit differenter. - Amor Mundi: Unus Amor Radicalis pro Isto Mundo.
Nos refutamus omnes eschatologias de fuga, sive sint religiosae sive technologicae. Non est una Planeta B, non est unus paradisus digitalis. Iste mundus, in tota sua imperfectione et dolore, est nostra unica domus. Noster labor sacer est illum amare, illum curare, et invenire realem hic, non alibi. Salus non invenitur in fugiendo de mundo, sed in illum confrontando cum fortitudine et cura. Iste amor non est passivus; est unum compromissum activum ad gubernationem oecologicam et ad iustitiam climaticam. Nos defendemus biosphaeram quae nos sustinet contra collapsum, recognoscentes quod unus mundus habitabilis est praeconditio pro tota dignitate humana. - Sapientia est finis.
Nos vivimus in una aetate de data sine informatione, de informatione sine scientia, de scientia sine intelligentia, et de intelligentia sine sapientia. Nos nos compromittimus ad quaestionem de sapientia: habilitatem percipere profundos, interconnexos patternos de exsistentia, agere cum compassione, providentia, et uno sensu profundo de nostro loco integrali intra totum.
Nostri Articuli de Refutatione
Ergo, nos refutamus, ad unum nivelum fundamentale, omnem ideologiam, systema, aut actionem quae perpetrat de-humanizationem. Specificiter:
- Nos Refutamus Calculum de De-humanizatione.
Valor de una vita humana est infinitus et non potest esse insertus in ullam aequationem politicam aut oeconomicam. Ulla politica, systema, aut ideologia quae tractat vitas humanas sicut res abiciendas, quae illis assignat unum valorem inaequalem, aut quae acceptat passionem de aliquibus sicut unum costum necessarium pro comforto de aliis, est una abominatio. Talis calculus de de-humanizatione erit dismantellatus et dimissus cum extrema praeiudicia. - Nos Refutamus Omnes Politicas de Divisione et de Puritate.
Nos condemnamus et nos opponimus ad omnes et ullas tentationes dividere humanitatem contra se ipsam super base de characteristicis immutabilibus de stirpe, ethnia, sexu, sexualitate, aut identitate de genere, aut super circumstantiis de origine alicuius. Racismus, sexismus, homophobia, transphobia, et xenophobia sunt instrumenta vilia de de-humanizatione. Sunt anathema ad istum motum. Nostra humanitas communis est nostra unica tribus. - Nos Refutamus Tyranniam de Labore De-humanizante.
Unus "labor" qui mortificat spiritum, strangulat creativitatem, aut non servit ullo proposito ultra suam propriam perpetuationem est una forma de violentia. Nos refutamus exsistentiam de talibus "laboribus de merda". Nos refutamus structuras de managemento quae creant parva feuda, quae vigilant et micro-managiant, et quae tractant homines sicut res fungibiles. Labor debet esse unus fons de proposito, de artificio, et de servitio, non una obligatio animam-frangens pro superviventia. - Nos Refutamus Idolatriam de Algorithmo.
Nos recusamus esse programmati per systemata designata ad exploatandum nostras debilitates psychologicas pro lucro aut pro control. Nos refutamus "auctoritatem algorithmicam" et reductionem de experientia humana ad metricas quantificabiles. Nos pugnabimus pro mantenere iudicium humanum, empathiam, et sapientiam in centro de nostris vitis socialibus, politicis, et personalibus. - Nos Refutamus Politicas de Deceptione.
Veritas et bona fides sunt fundamentum de connexione humana. Ergo, nos active dismantellabimus, cum praeiudicia, omnes mechanismos de deceptione deliberata quae corrodunt fiduciam publicam et manipulant intellegentiam. Hoc includit propagandam de stato, astroturfing corporativum, creationem de argumentis de homine de palea, et omnem aliam conationem obscurare realitatem in servitio de una agenda quae laborat contra interesse commune de humanitate. - Nos Refutamus Armamentizationem de Fide.
Nos distinguimus inter spiritualitatem quae affirmat vitam et illam quae quaerit illam controlare. Fides personalis, religio, et spiritualitas, quando illae ducunt ad maiorem compassionem et ad unum amorem plus profundum pro mundo (amor mundi), sunt viae validae ad sapientiam. Tamen, nos veementer refutamus et active laborabimus pro dismantellare usum de ullo credo sicut una arma. Hoc includit: fundamentalismum religiosum qui incitat ad violentiam legalem aut physicam; institutiones quae utuntur fide sicut uno scuto pro celare abusos et corruptionem; et quaestionem de privilegiis specialibus, de lacunis fiscalibus, aut de potere politico qui elevat unam doctrinam super bonum commune. Una credentia quae non potest coexsistere cum aliis sine quaerere illos dominare aut diminuere non est fides; est tyrannis. - Nos Refutamus Fugam Gnosticam.
Nos refutamus credentiam quod corpus est una carcer, quod mundus est intrinsece malus, et quod noster destinus iacet in uno futuro disincarnato, digitali inter stellas. Hoc est unus nihilismus profundus dissimulatus sicut progressus. Nos non derelinquemus nostrum mundum, et nos non derelinquemus nostra corpora.
Noster Appellus ad Esse
Istud manifestum non est mere una collectio de credentiis; est unus appellus ad unum modum differentem de vivere. Est unus appellus ad respondere ad quaestionem: Quid nos deveneremus si nos viveremus sicut si vita esset unum donum fragile, finitum, et pretiosum?
- Nos practicabimus spem contumacem. Spes non est optimismus passivus; est unus actus de rebellione contra desperationem. Nos desafiamus trajectoriam de mundo insistendo super possibilitatem de uno meliore.
- Nos cultivabimus connexionem. Nos dabimus prioritatem ad praesentiam realem, incarnatam ad invicem super interactionem mediatam, virtualem. Nos auscultabimus profunde et loquemur honeste.
- Nos quaeremus propositum, non solum employmentum. Nos honorabimus artificium, servitium, et omnem laborem qui affirmat vitam et dignitatem. Nos supportabimus structuras, sicut cooperativas et negotia localia, quae ponunt bene-esse humanum super lucrum.
- Nos vivemus sicut mortales. Nos non capiemus cras sicut garantitum. Nos inveniemus pulchritudinem in fragili, in fugaci, et in imperfecto.
Nos eligimus luctam inordinatam, complicatam, et bellam de esse humanum. Nos eligimus istum mundum. Nos nos eligimus ad invicem.
Amor Mundi.